Weinig kinderen gingen naar school in de Romeinse Tijd. Ook de kinderen uit gemiddeld rijke gezinnen niet. De kinderen uit deze gezinnen hadden er vaak ook niet erg veel aan om een hoge opleiding te hebben, ze hoefden namelijk alleen de ambacht te leren die ze als ze groot waren wouden uitvoeren. Voor de kinderen die rijke ouders hadden was het wel belangrijk om een goede opleiding te hebben. Ze konden hun kennis gebruiken om hoge ambten in het bestuur te beoefenen, vooral de retorenschool was hiervoor belangrijk. De kinderen kregen tijdens de tijden van het koningrijk en de republiek vaak les van hun vader of van een huisslaaf die een opleiding had gehad. Deze huisslaven waren bijna Altijd van Griekse afkomst, dit was zo omdat de Romeinen vonden dat Grieken geleerd waren en daarom goed de taak als leraar konden uitoefenen. Zelf deden ze dat bij voorkeur namelijk niet. Later tijdens het keizerrijk vonden sommige keizers het belangrijk om goed opgeleide mensen in het rijk te hebben. Zij vonden het namelijk belangrijk om slimme ambtenaars te hebben. Tijdens de Pax Romana was het zo dat de meeste keizers scholen bevorderden en zo kwamen er steeds meer geleerden onder de rijkere bevolking. Let maar eens op, als je ooit eens een stuk leest van een Romeinse geleerde is het een erg grote kans dat deze geleerde tijdens het keizerrijk leefde.
Op zeven jarige leeftijd begon de studie vaak, je leerde dan rekenen, lezen en schrijven. Het lezen en schrijven ging vaak zowel in het Latijn als in het Grieks. Later ging een nog kleinere groep kinderen naar vervolgonderwijs waar ze grammatica en literatuur bestudeerden. Voor degenen die nog verder wouden leren kon je naar een retorenschool gaan. Je leerde daar retorica, dat wordt in het Nederlands welsprekendheid genoemd en het komt er op neer dat je leert hoe je bijvoorbeeld een goede speech kan houden in de gemeenteraad of natuurlijk de Senaat. De Romeinse kinderen schreven op plankjes die besmeerd waren met was. De letters konden dan makkelijk weer uitgeveegd worden en zo hoefden ze niet steeds nieuw schrijfmateriaal te kopen. Als leerling moest je goed naar de meester luisteren ook al was hij een slaaf. Als je fouten maakte of als je niet goed oplette kon je een fikse straf krijgen.
Later in de Romeinse Tijd werden al speciale scholen opgericht voor rijke kinderen. Meestal stond zo'n school op een onbelangrijk hoekje zoals achter de winkel. De scholen hadden ook boeken, maar er was nog geen drukkerij dus moesten ze alle boeken met de hand schrijven. Dat kost erg veel werk en is ook best duur dus er waren toen nog niet zoveel boeken als nu.

Een leraar met vier leerlingen