LatijnOp deze pagina gaan we het hebben over de Latijnse taal. Dit is een dode taal net als de oude Griekse taal. We bedoelen met dode taal, dat die taal nergens meer gesproken word. We gebruiken hem bijv. nog wel op het Gymnasium. Hieronder leggen we uit hoe het nou precies is gegaan met de taal en de mensen die hem spraken. Verder is naast de uitleg informatie het Latijn uit de Middeleeuwen en uit de Prehistorie te vinden. Rome was van oorsprong een Latijnse stad; toen Rome steeds groter en groter werd is hun taal, Latijn, die ze spraken aangehouden. Natuurlijk is er in de loop van de tijd nog wel wat veranderd, maar over het algemeen is de taal hetzelfde gebleven als in het begin. Nadat het Romeinse Rijk uit elkaar is gevallen is het Latijn een beetje in verval geraakt. Tegenwoordig is het, zoals we al zeiden; een dode taal, dat is echter niet helemaal waar want, in de katholieke kerk wordt Latijn nog wel als internationale taal gebruikt, en daarbij is het huidige Italiaans een vervorming van het oude Latijn, ook op gymnasia leren kinderen nog Latijn. De taal wordt dus nog wel gebruikt. Om je een beeld te geven van hoe het Latijn in elkaar zit hebben we een speciale vertaaltekst gemaakt. Deze tekst kun je vertalen en vervolgens nakijken. Een leuke manier om te kijken hoe de Romeinen vroeger spraken. Preklassiek Latijn Naast de basisinformatie van hierboven gaan we het nu specifiek hebben over het preklassiek Latijn. In het plaatje hieronder is te zien hoe dit eruit zag. De oudste Latijnse tekst dateert misschien (het is namelijk niet helemaal zeker) uit de zevende eeuw voor Christus. Deze teksten waren niet anders dan enkele woorden ingegrift op een kledingspeld, de zogeheten Fibula van Praeneste; dit is afgeleid van Palestrina een stad in Italië die ligt ten Oosten van de stad Rome. De oudste teksten zijn te vinden op de Lapis Niger uit de zesde eeuw voor Christus. ![]() In deze periode uit de geschiedenis werd Rome sterk beïnvloed door de Etruksen. Deze mensen bewoonden een groot gebied ten noorden van Latium, net als al die andere steden van de Romeinen lag ook deze plaats in Italië. De Romeinse religie en architectuur zijn bijvoorbeeld geheel geënt op Etruskische voorbeelden. Ook het Romeins alfabet is gebaseerd op het Etruskische alfabet (dat op zijn beurt weer van het Griekse alfabet was afgeleid). De Etruskische taal heeft op het Latijn niet veel invloed gehad, op enkele leenwoorden na, waarvan persona (masker) het bekendste is: het woord waar ons woord persoon van afgeleid is. Tot zover de informatie over de oudste vorm van het Latijn. We hopen dat je hiermee ver kunt komen mocht je op zoek zijn naar de hierboven besproken informatie. Middeleeuws Latijn Het volgende onderwerp dat we gaan bespreken is het Middeleeuws Latijn. Vanuit de dialecten van die omgangstaal ontstonden geleidelijk aan verschillende nieuwe talen: de Romaanse talen. Als we spreken van Romaanse talent, dan bedoelen we de talen uit het Romeinse Rijk. Het geschreven Latijn van de Middeleeuwen werd gekenmerkt door steeds grotere afwijking van de klassieke kenmerken. Er zat dus een groot verschil in het Preklassiek en het Middeleeuws Latijn. In het Middeleeuws Latijn werden regelmatig constructies gebruikt die meer overeen kwamen met de toenmalige Romaanse talen. Dit was ook het geval wanneer deze constructies apart 'verboden' waren in klassiek Latijn. Zoals: -Voorbeeld 1: Het gaat om het woord: "sic". Dit woord vertaal je met: "zo", "als volgt". Het werd gebruikt als: "ja" -Voorbeeld 2: Het gaat om het aanwijzend voornaamwoord: "ille". Dit vertaal je met: "die", "dat". Het werd gebruikt als: lidwoord Daarnaast kregen Latijnse woorden vaak een wat andere betekenis om Middeleeuwse maatschappelijke instituties aan te geven. Hiervan is een voorbeeld: "miles". Dit betekend: "Soldaat". Maar, in de Middeleeuwse teksten werd het vaak vertaald als: "ridder". Ook werden er voor dergelijke instituties vaak Keltische en Germaanse leenwoorden ingevoerd, zoals "feodum". Dit was nog zo'n leenwoord. De kwaliteit van de Latijnse teksten uit de Middeleeuwen wisselt sterk, en op elk moment zijn er auteurs die het klassieke voorbeeld blijven navolgen. Zo is het Latijn van de biograaf Karel de Grote, Einhard, en dat van de intellectueel Abélard, gemeten naar de maatstaf van het klassiek Latijn van hoge kwaliteit. Een voorbeeld van een minder pretentieuze tekst die sterk afwijkt van het klassiek Latijn, is het verslag van de Aziatische reis van Johannes de Plano Carpini. ![]() reageren | beoordelen | tell a friend | printen |